سخنان و خطبه‌های حضرت زینب (سلام الله علیها) در کوفه و همچنین در دربار یزید، که همراه با استدلال به آیات قرآن بود، بیانگر دانش او است. وی احادیثی از حضرت علی (علیه السلام) و مادرش حضرت زهرا (سلام الله علیها) نقل کرده است(ابن عساکر، اعلام النسا، ص۱۸۹). زینب هنگام حضور امیرالمؤمنین (ع) در کوفه برای زنان آنجا تفسیر قرآن ارائه می‌داد(محلاتی، ذبیح الله، ریاحین الشریعه،ج۳، ص57). سخنانش در کوفه و مجلس یزید و نیز گفتگوهای وی با عبیدالله بن زیاد، بی‌شباهت به خطبه‌های امام علی (ع) و خطبه فدکیه مادرش زهرا (س) نیست(سیدکاظم ارفع، حضرت زینب (س) سیره عملی اهل بیت، ص88). هنگام سخنرانی وی در کوفه، پیرمردی در حالی که می‌گریست، گفت: «پدر و مادرم فدای ایشان که سالخوردگانشان بهترین سالخوردگان و کودکان ایشان بهترین خردسالان، و زنانشان بهترین زنان و نسل آنان والاتر و برتر از همه نسل‌هاست(مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۱۰).