امام رضا (عليه­ السلام) با يک دانشمند مسيحي در ردّ تثليث در ضمن مناظره ای فرمودند: «مي­ گويند: مسيح کم نماز و روزه بود.» آن شخص در پاسخ مي­ گويد: «تاريخ خلاف اين را مي­ گويد: حضرت مسيح، شب ها عبادت مي کرد و روزها روزه مي­ گرفت و خاضع و خاشع بود.» امام مي فرمايند: «اگر چنين است چه کسي را عبادت مي­ کرد؟ براي چه کسي نماز مي­ خواند؟! براي چه کسي روزه مي­ گرفت؟! اگر مسيح خداست خودش را مي ­پرستيد؟! حرف شما دليل بر اين است که ايشان بنده خدا بود و در عمل خداي بزرگ را عبادت مي­ کرد. او نه خدا بود و نه سهمي از الوهيت داشته است». (احمد بن علي، طبرسي، الاحتجاج، ج2، ص418)